Menno's oneliners #2

'Het ene gekke uiterste + het andere gekke uiterste = eindigen in het midden. Ik noem dat "tegengek".'

Stel, iemand zit totáál, hélemaal aan de ene kant; vermijdt een WC-bril met alles wat het kost. Dan kan het soms verrassend goed werken/helpen om niet te streven naar het het midden, de normaal. Stappen zetten is soms moeilijker dan het volgende; het ene uiterste genezen met het andere uiterste. Normaal zou zijn dat iemand een WC-bril niet vermijdt, maar er ook niet aan gaan likken. Toch is dat "tegengek". Likken aan die WC-bril, trekt het ene abnormale uiterste naar het midden, omdat je het andere abnormale uiterste er tegenover hebt gezet. Dit werkt net zoals wanneer je graag nieuwe spullen wilt kopen, hebberigheid ervaart, en in plaats van het midden, de normaal op te zoeken ineens helemaal niks meer kunt kopen of bezit. Dan zal het midden ineens veel makkelijker te vinden zijn uit dat uiterste van armoede, dan vanuit het vorige uiterste van rijkdom.